Αυτήν την Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017 το Παράρτημα Σύρου ολοκληρώνει το μικρό αφιέρωμα στον Ιάπωνα σκηνοθέτη Kenji Mizoguchi με την προβολή της ταινίας «Ο Επιστάτης Σάνσο», ένα από τα λιγότερο γνωστά στην Ελλάδα έργα του.

Ώρα προβολής: 19.30

Επιστάτης Σάνσο (Sansho Dayou)
Σινεφίλ 1954 | Α/Μ | Διάρκεια: 123'
Ιαπωνική ταινία, σκηνοθεσία Κένζι Μιζογκούτσι με τους: Κινούγιο Τανάκα, Γιοσάκι Χαναγιάκι, Εϊτάρο Σίντο

Στη Μεσαιωνική Ιαπωνία, η σύζυγος και τα δυο παιδιά ενός εξόριστου κυβερνήτη, απάγονται από ληστές. Η μητέρα πουλιέται ως πόρνη και τα παιδιά γίνονται σκλάβοι στο φέουδο του σκληρού Επιστάτη Σάνσο, όπου μεγαλώνουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Ένα μεγαλειώδες αριστούργημα που προβάλλεται για πρώτη φορά στις ελληνικές αίθουσες. Η ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ ΜΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΙΑΠΩΝΙΑ. ΕΝΑΣ ΕΙΣ ΒΑΘΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΗΝ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ, ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ. ΑΡΓΥΡΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ.
http://www.athinorama.gr/cinema/movie/epistatis_sanso-1007994.html

[…]Ο Mizoguchi επιλέγει έναν λιτό, γεωμετρικό και περιγραφικό δρόμο, για να ξετυλίξει το κουβάρι της ιστορίας του, αναδεικνύοντας έναν ακόμη από τους αμέτρητους θρύλους της πατρίδας του, σε ένα αριστουργηματικό ταξίδι αναζήτησης σε στεριά και θάλασσα, μέσα στον χώρο και στον χρόνο. Μιας ιστορίας που βρίσκεται καλά κρυμμένη στους σκοτεινούς μεσαιωνικούς χρόνους, όταν η μορφή του επιστάτη Σάνσο Νταγιού σκορπούσε τον φόβο στους σκλαβωμένους του κάτεργου, σε τέτοιο βαθμό ώστε να διατηρήσουν ακέραιη την μορφή του από στόμα σε στόμα μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Το έργο βυθίζεται περισσότερο στην παράδοση του καμπούκι και αποτελεί μια κριτική στη βία και στις απάνθρωπες συμπεριφορές. Ο τρόπος χρήσης της κάμερας από τον Mizoguchi, δεν διαφέρει ιδιαίτερα από εκείνον που χαρακτηρίζει όλα τα έργα της ίδιας περιόδου. Μέσον καθοδήγησης του, η ίδια η φύση, που σε κάθε περίπτωση δείχνει μόνη της τον δρόμο, καθορίζει το μονοπάτι που θα ταξιδέψουν οι ήρωες της ιστορίας του.
[…] Ένα παιχνίδισμα αφύπνισης του υπνωτισμένου εσωτερικού κόσμου ενός ελεύθερου σκλαβωμένου, που ο Mizoguchi σε αυτό το χειροποίητο έργο τέχνης του καταφέρνει να αποτυπώσει στις λυρικές – σαν βγαλμένες από αρχαία ελληνική τραγωδία – εικόνες του με τον πιο καθηλωτικό τρόπο.
Αναρτήθηκε από Cahiers du cinema
http://the100bestmovies.blogspot.gr/2009/03/pather-panchali-1955-satyajit-ray.html