Την Τετάρτη 6 Απριλίου θα προβληθεί η ταινία Ζαν Ντιλμάν, της Βελγίδας σκηνοθέτριας Chantal Akerman που πέθανε στις 5 Οκτωβρίου 2015.

Ώρα προβολής 19.00

Ζαν Ντιλμάν ( Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles)
Έγχρωμη, γαλλική ταινία, βελγικής παραγωγής, 1975
Διάρκεια: 3 ώρες και 20 λεπτά
Σκηνοθεσία: Chantal Akerman
Σενάριο: Chantal Akerman
Φωτογραφία: Babette Mangolte
Μουσική: Benie Deswarte, Francoise Van Thienen
Μοντάζ: Patricia Canino
Παίζουν: Delphine Seyrig, Jan Decorte, Jacques Doniol-Valcroze, Henri Storck, Yves Bical

«Η Σαντάλ Άκερμαν περιγράφεται συνήθως ως μια Βελγίδα σκηνοθέτρια, αλλά αυτή η ετικέτα αδικεί το εύρος του έργου της και τη νομαδική της φύση. Εκτός από τις ταινίες που έκανε στη χώρα της, η Άκερμαν, που πέθανε 65 χρονών, απ’ ό,τι φαίνεται, αυτοκτονώντας, δούλεψε ευρέως και στις Η.Π.Α., την ανατολική Ευρώπη, το Ισραήλ, το Μεξικό, την Κίνα και αλλού, κάνοντας ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ, και πειραματικές ταινίες. Έκανε επίσης βίντεο αρτ και δια–δραστικές εγκαταστάσεις.

Η περιθωριακή θέση που καταλάμβανε μερικές φορές στον κόσμο του κινηματογράφου είχε κυρίως να κάνει με την πολυσυλλεκτική της πρακτική, που δυσκόλευε την ταύτισή της με μια ξεκάθαρη ταυτότητα δημιουργού. Παρ’ όλα αυτά, από νωρίς στην καριέρα της κατέλαβε ένα μάλλον μυθικό στάτους μεταξύ των σινεφίλ ως μια κινηματογραφική ριζοσπάστρια, καινοτόμος της φόρμας και μια πρωτοπόρος του σύγχρονου φεμινιστικού κινηματογράφου.

Συχνά θεωρούμενη ως το μεγάλο επίτευγμα της Άκερμαν, η πρώτη της ταινία μυθοπλασίας, που γύρισε όταν ήταν 25 χρονών, η Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975), ήταν μια πολύ νεωτεριστική δήλωση που δεν έκανε καμία παραχώρηση στις συμβάσεις του κυρίαρχου ρεύματος του κινηματογράφου. Η ταινία των 202 λεπτών, έχει θεωρηθεί ένα αγχωτικό δοκίμιο του μινιμαλισμού, αν και σήμερα – όταν η βραδύτητα και η αυστηρότητα έχουν γίνει βασικά στοιχεία του καλλιτεχνικού κινηματογράφου – μοιάζει εντυπωσιακά προσιτή, με την αυστηρότητα και τη διαύγεια τού βλέμματός της να παραμένουν λαμπερά και αχρονολόγητα.

Η ταινία απεικονίζει μια χήρα μητέρα, που τη βλέπουμε να κάνει τις δουλειές του σπιτιού, να φροντίζει το φαΐ του έφηβου γιού της και να δέχεται αρσενικούς πελάτες για σεξ. Η προκλητική χρήση της διάρκειας του χρόνου είναι εμφανής στη φημισμένη σκηνή στην οποία η Dielman, για πολλή ώρα, καθαρίζει πατάτες. Η χρήση αυτού που παραδοσιακά ονομάζεται «νεκρός χρόνος», στον οποίο υποτίθεται ότι δεν συμβαίνει τίποτα, θέτει το θέμα του τί μπορεί να σημαίνει αυτός στις ζωές των γυναικών που είναι βυθισμένες στις οικιακές αγγαρείες.

Πέρα από μια θεωρητική άσκηση, όμως, η Jeanne Dielman έχει την καθηλωτική ένταση ενός θρίλερ. Πολύ ταιριαστά, στο δημοψήφισμα που έκανε το περιοδικό Sight and Sound το 2012 για τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, μια από τις τρείς ταινίες με τις οποίες μοιράστηκε η Dielman την 35η θέση, ήταν το Ψυχώ του Alfred Hitchcock. […]»
http://www.theguardian.com/film/2015/oct/08/chantal-akerman

Παρακαλούμε πολύ ελάτε στην ώρα σας για να μην ενοχλούνται οι υπόλοιποι θεατές και μην ξεχνάτε ότι υπάρχει κοντινός χώρος στάθμευσης για τα αυτοκίνητά σας.

Σας περιμένουμε!